مقدمه
پیمایش «ارزش‌ها و نگرش‌های اجتماعی فرهنگی شهروندان تهرانی» از نوع پیمایش‌های عمومی است که هدف اصلی آن ارائۀ سیمای ادراکی شهروندان تهرانی دربارۀ نظام اجتماعی و شهر است. این هدف دو مقصود جزئی‌تر را دنبال می‌کند: توصیف وضع موجود و شناخت روندهای تغییر و ارزیابی سیاست‌ها و اهداف. چنین هدفی تنها با تکرار منظم این مطالعات در مقاطع زمانی ثابت تحقق می‌یابد.
در این پیمایش دو ملاحظۀ اصلی موردتوجه قرار گرفت. نخست آنکه امکان مقایسۀ آن با نتایج پیمایش‌های قبلی فراهم شود. به‌همین‌دلیل بخشی از سؤالات پیمایش «ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان» در آن تکرار شد. با اتکا به نتایج به دست آمده می‌توان تغییرات برخی نگرش‌ها را در فاصلۀ سال‌های 1379 تا 1388 را با هم مقایسه کرد.
دوم آنکه بخشی از نگرش‌های افراد دربارۀ مسائل شهری موردسنجش قرار گرفت. براین‌اساس می‌توان تصویری عمومی از نگرش‌های افراد نسبت به شهر تهران را به دست آورد. چنانچه این پیمایش در سال‌های بعد تکرار شود، می‌توان به شناخت روندهای دگرگونی نگرش‌ها دست یافت.
براین‌اساس مدل مفهومی پیمایش بر پایۀ دو مفهوم شکل گرفت: «توزیع فضایی ارزش‌ها و نگرش‌های اجتماعی» و «تجربۀ شهری».
در توزیع فضایی هدف سنجش این نکته است که آیا نگرش‌ها افراد در شهر به نحوی خاص توزیع شده است، به نحوی که بتوان از نقشۀ فضایی ادراکی شهر سخن گفت. در این بخش، نظرات افراد نسبت به دین، خانواده و احساس آنان نسبت به «جهان اجتماعی» سنجیده شد.
مفهوم «تجربۀ شهری» ناظر تصورات افراد نسبت به کالبدها و فضاهای شهر تهران و نیز روابط اجتماعی و خصوصیات آن است.
جمعیت نمونه
اطلاعات موردنیاز تحقیق با استفاده از پرسشنامه از جمعیت نمونۀ 5000نفری گردآوری شد.