کتاب نوشته شده توسط ابراهیم حاجیانی نخستین پژوهش رصدی در حوزه سازمان ها و نهادهای فرهنگی ایران است. در این پژوهش پس از مرور سنخ شناسی طیف وسیع نهادهای فرهنگی فعال کشور، یک چارچوب جامع برای رصد این سازمان ها طراحی شده و سپس بر مبنای این چارچوب، توصیف جامعی از وضعیت کنونی (جاری) سازمان های فرهنگی کشور ارائه شده است. در پایان برخی راهبردها و توصیه ها برای ارتقای خط مشی ها و سیاست های فرهنگی در جهت اجرای نقشه جامعه مهندسی فرهنگی کشور (در ارتباط با دستگاه ها و نهادها) ذکر شده است.

عامل انسانی منبعی راهبردی برای سازمان‌ها محسوب می شود و با توجه به جایگاه مهم سازمان‌های فرهنگی در کشور و ماموریت و رسالت آنها در برنامه های توسعه موضوعی در خور تامل قلمداد می شود. پژوهش حاضر که توسط علی اضغر جعفری انجام شده، به این موضوع می پردازد که منابع انسانی سازمان‌های فرهنگی در ایران چه وضعیتی دارند؟