آسیب‌شناسی سیاست‌های اعطای اعتبارات پژوهشی دولتی: مورد کاور سامانه ساتع

باتوجه‌به اهمیت پژوهش در رشد و توسعه اقتصادی، کشورهای مختلف تلاش می‌کنند با استفاده از سیاست‌ها و برنامه‌های متنوع، اعتبارات محدود دولتی را به‌صورت مؤثر به فعالیت‌های پژوهشی اختصاص دهند. یکی از این سیاست‌ها، بند «و» و تبصره 9 ماده واحد قانون بودجه 1401 است که از سال 1397 تاکنون در حال اجراست و به نام سامانه ساتع شناخته می‌شود. با توجه به بازخوردهای ذینفعان، این سیاست ازنظر محتوا و فرآیند اجرا با چالش‌های متعددی مواجه است. لذا پژوهش حاضر به‌دنبال آسیب‌شناسی این سیاست است. در این راستا، داده‌ها از طریق بررسی اسناد و گزارش‌های موجود و همچنین مصاحبه با ده نفر از ذینفعان گردآوری‌شده و با استفاده از فن تحلیل مضمون، تحلیل شدند. درنهایت، هجده مسئله در دو بخش محتوای سیاست (هفت مورد) و فرآیند اجرا (یازده مورد) استخراج‌شده است. ازجمله مهم‌ترین مسائل می‌توان به خرد کردن اعتبار پژوهشی نهادهای مشمول از طریق تقسیم آن به دو بخش «شصت‌چهل درصد»، نبود نظارت بر فرآیند انتخاب مجری نهایی و ضرورت فراهم کردن زمینه بهره‌مندی از ظرفیت کارگزارهای تبادل فناوری اشاره کرد. این پیشنهادها می‌توانند به بهبود سیاست مذکور کمک کنند.