حدود 3.5درصد از کل احکام ماده (۴) لایحه اهداف، وظایف و اختیارات وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایدستی به حوزه صنایعدستی تعلق دارد. مقایسه احکام حوزۀ صنایعدستی ماده (۴) لایحه با احکام مندرج فصل دوم (وظایف تفصیلی) در اساسنامه سازمان صنایعدستی ایران مصوب ۱۳۸۳، نشان میدهد که بند «۵۵» ماده (۴) لایحه با بند «۷» از وظایف تفصیلی سازمان مذکور یکسان است. یا بند «۵۶» از ماده (۴)، با بندهای «۱۵»، «۱۶» و «۲۹» اساسنامه یاد شده مشابهت دارد. بند «۵۲» ماده (۴) لایحه با موضوع تعیین صلاحیت حرفهای استادکاران تنها حکم جدید حوزۀ صنایعدستی است.
ثبت و صدور گواهی اصالت برای محصولات صنایعدستی و هنرهای سنتی و شناسنامه برای آثار فاخر، از بند «۵۳» در احکام بین بخشی اقتباس و با بند «۵۲» با موضوع تعیین صلاحیت حرفهای استادکاران و صدور گواهینامه ادغام شد. در بند «۵۵»، صیانت از حقوق مالکیتهای معنوی و فکری متخصصان صنایعدستی با تأکید بر اقدامهای حمایتی، حقوقی و اجرایی در چارچوب وظایف قانونی تصریح شد. در بند «۵۶»، بسترسازی و حمایت از تجاریسازی و بازاریابی صنایعدستی و هنرهای سنتی با تأکید بر راهیابی به سبکزندگی مردم اصلاح شد.