بررسی زمینه‌های فکری-تاریخی، موضوع و چشم‌انداز تصویب و تبعات در سیاست‌گذاری فرهنگی

شاید مهم‌ترین مصوبه سی و دومین اجلاس عمومی یونسکو (اکتبر 2003، پاریس) تصمیم برای طرح و تصویب کنوانسیون جهانی تنوع فرهنگی براساس اعلامیه جهانی تنوع فرهنگی باشد که با اجماع تمام کشورهای عضو یونسکو در سال 2001 به تأیید رسیده است. در این مقاله ما برآنیم تا زمینه‌های شکل‌گیری مرجعیت جدید فرهنگی جهانی براساس تنوع و تکثر فرهنگی را بشناسیم و نشان دهیم که هم‌اکنون در سطح جهان این مرجعیت فرهنگی مبنای توسعۀ انسانی و پایدار شمرده می‌شود. از آنجا که به احتمال بسیار زیاد جمهوری اسلامی ایران نظر موافق خود را نسبت به این کنوانسیون در سال 2005 اعلام خواهد کرد، مهم‌ترین تبعات این تصمیم بر سیاست‌گذاری فرهنگی در عرصه‌های کلان و بخشی موردبررسی قرار خواهد گرفت.