-
پروین قاسمی
دکترای انسانشناسی دانشگاه تهران
این مطالعه در بارۀ روش اجرای سیاستها در عرصۀ سیاسگذاری عموم در ایران و نسخهای عمومی برای اجرای تمامی سیاستها است. اجرا سیاستها و برنامهها همواره در ایران با مشکلاتی همراه بوده است. در بخش نظری پژوهش اشاره شده است آسیبشناسی اجرا با تأکید بر هشت مدل مورد بررسی قرار گرفته است. این مدلها شامل؛ نظریه اقتصادی میلتون فریدمن در باب اجرا، مدل چند بعدی اجرای سیاستها، نظریۀ هرمی یا تلفیق درونی اتزیونی، مدل چند جریان (کینگ دان) و کاربرد آن در اجرا، مدل اجرای مطلوب سیاستها از دیدگاه ماژرزاک، مدل نظریه اقتصادی سیاسی دربارۀ اجرای سیاستها، مدل شبکه برای اجرا و در آخر مدل نظری پل سبتیرو دانیل مازمانیان در رابطه با اجراها است. متناسب با انواع متغیرها در این مدلها و همچنین وضعیت اقتصادی-سیاسی و فرهنگی ایران سه مدل در پایان متناسب با وضعیت اکنون کشور ایران ارائه شده است: -ابهام زدایی از سیاستها، -حمایت سیاسی از تصمیم سیاستی، -تأثیر تعهد و مهارتهای مدیریتی بر اجرا. در مورد متغییر ابهامزدایی از سیاستها مصداقهای ابهام شامل منابع اطلاعاتی، هدف، جمعیت هدف، برنامه عملیاتی، دستگاه اجرایی، مأموران اجرا، بودجه و در پایان شاخصهای ارزیابی هستند. در متغیر دوم یعنی حمایت سیاسی در اجرا، انواع روشهای جذب حمایت سیاسی شامل اجماع بین مدیران، جذب مشارکت افراد و گروهها، استفاده از گروههای ذینفع، وجود واسطهگری در فرایند اجرا هستند. در سومین متغیر پیشنهادی؛ متغیر تعهد و رفتارهای مدیریتی در اجرا، سه زیرمتغیر روش رفتار سازمانی و تأثیر آن بر اجرا، تعهد و مهارت مدیران در اجرا و در آخر تعهد و مهارت مدیریتی بر فرایند توسعه مورد بحث قرار گرفته است.
بر همین اساس اجرای سیاستهای اعمال شده در برنامۀ توسعۀ سوم به ویژه در بخش فرهنگی (فصل 21) مبتنی بر این سه متغیر در بخشهای فرهنگ و هنر، ایرانگردی و جهانگردی، تربیت بدنی و در آخر اطلاعات و ارتباطات جمعی مورد بررسی قرار گرفته و آسیب شناسی شده است.
اطلاعات بیشتر درباره این پایاننامه از اینجا قابل دسترس است.