«اولویت‌یابی سیاست رسانه‌ای مد لباس مبتنی بر مسئله‌شناسی چرخه آن در جامعه ایران» عنوان مقاله‌ای است که توسط عماد افروغ و حسین مهربانی‌فر نوشته شده و در فصلنامه دین و ارتباطات، دوره 24، شماره پیاپی 5۲، اسفند 1396 منتشر شده است.
شبکۀ نمایش خانگی فیلیمو هر ساله گزارشی منتشر می‌کند که وضعیت مخاطبان و استقبال از این شبکه را نشان می‌دهد. گزارشی که در سال 1398 منتشر شده است، نشان می‌دهد که استقبال از محتوای ایرانی در فیلیمو بیشتر از محتوای خارجی بوده است.
مسئلۀ اصلی در این گزارش آسیب‌شناسی قوانین و مقررات حوزة هنر در ایران است. به‌صورت مشخص این گزارش بررسی سه موضوع را دنبال می‌کند:- در چه حوزه‌هایی از هنر در ایران خلأ قانونی وجود دارد؟- برای چه مقولاتی از هنر در ایران قوانین و مقررات وجود ندارد؟- در چه حوزه‌هایی از هنر خلأ مقرراتی وجود دارد؟
وضعیت حوزه‌های کتاب، نمایش، موسیقی، هنر‌های تجسمی و سینمای ایران در سال‌های 1393 تا 1397 با توجه‌ به آمارهای وزارت ارشاد به ضمیمۀ یادداشت‌هایی از هنرمندان، مسئولان و فعالان حوزه‌های مختلف در گزارش حاضر آمده است. این گزارش در روزنامه جام‌جام 9 اردیبهشت 1399 منتشر شده است.

رویه‌های بازار جهانی فیلم در سال 2020

ترجمه گزارش فوکوس 2020

«ﻓﻮﮐﻮس: روﯾﻪ‌ﻫﺎی ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻓﯿﻠﻢ» گزارش سالانه‌ای است که توسط رﺻﺪﺧﺎﻧﻪ ﺳﻤﻌﯽ و ﺑﺼﺮی اروﭘﺎ منتشر می‌شود و مهم‌ترین روندهای مرتبط با فیلم و سینما در جهان را رصد می‌کند. سازمان سینمایی ایران متن کامل گزارش سال 2020 این نشریه را ترجمه کرده که به همراه اصل انگلیسی آن در مطلب حاضر ارائه شده است.

گزارشی از یافته‌های پیمایش ملی ذائقه سینمایی ایرانیان

تلویزیون؛ منبعِ اول 86.4 درصد ایرانیان برای تماشای فیلم و سریال

پیمایش ذائقه سینمایی ایرانیان در تابستان ۱۴۰۰ در سطح ملی اجرا شد. هدف اولیه این پیمایش دست یافتن به تصویری از انتخاب‌ها و ترجیح‌های پاسخگویان بود. مرحله گردآوری اطلاعات این پیمایش ملی با تعداد نمونه ۵۳۳۹ در تیرماه ۱۴۰۰ صورت گرفت. مدیر علمی این طرح فاطمه فلاح و ناظر علمی محمد رضایی بود.
این پیمایش ملی در ﻧﯿﻤﻪ دوم ﺳﺎل 1394 اجرا و نتایج آن در سال 1395 منتشر شد. مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری سفارش‌دهنده طرح بوده و دفتر طرح‌های ملی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات با همکاری مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) انجام و انتشار آن را عهده‌دار بوده‌اند. پژوهشگر طرح نیز عبدالله بیچرانلو استادیار دانشگاه تهران بوده است.

ﺑﺎ ﺗﺎکید ﺑﺮ کسانی که سینما نمی‌روند

ﺑﺮرسی ذاﺋﻘﻪ سینمایی ﻣﺮدم در کشور

ﺑﺮرﺳی ذاﺋﻘﻪ سینمایی ﻣﺮدم در کشور (ﺑﺎ ﺗﺎکید ﺑﺮ کسانی که سینما نمی‌روند) عنوان پیمایشی است که در سال 1397 توسط سیدﺟﻤﺎل اﻟﺪین اکبرزاده ﺟﻬﺮمی به سفارش ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوری و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت سینمایی انجام شده است.
ﮔﺰارش ﭘﯿﺶ رو ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﻦﻫﺎی ﺳﯿﻨﻤﺎ در ﮐﺸﻮر در ﺳﺎل 1398 اﺧﺘﺼﺎص دارد. در گزارش حاضر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺴﺨﻪ روزآﻣﺪ ﮔﺰارش سال‌های گذشته، آﺧﺮﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻓﯿﻠﻢ در ﮐﺸﻮر، ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﭼﺎرﭼﻮب اراﺋﻪ شده است. این گزارش توسط محمدحسین فرج و با همکاری فاطمه رضایی نوشته شده است.
ﮔﺰارش ﭘﯿﺶ رو ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﻦﻫﺎی ﺳﯿﻨﻤﺎ در ﮐﺸﻮر در ﺳﺎل 1396 اﺧﺘﺼﺎص دارد. در ﺳﺎل 1395 ﮔﺰارﺷﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﻧﻤﺎﯾﺶ آﺛﺎر ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ، ﭘﺮاﮐﻨﺪﮔﯽ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر، و وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ آﻧﻬﺎ، ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد و در گزارش حاضر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺴﺨﻪ روزآﻣﺪ ﮔﺰارش سال گذشته، آﺧﺮﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻓﯿﻠﻢ در ﮐﺸﻮر، ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﭼﺎرﭼﻮب اراﺋﻪ شده است. این گزارش توسط محمدحسین فرج و با همکاری فاطمه رضایی نوشته شده است.
در سال 1396 و 1395 گزارش‌هایی دربارة وضعیت مکان‌های نمایش آثار سینمایی، پراکندگی در سطح کشور و وضعیت مالکیت آنها، تولید و منتشر شده بود. در این گزارش، به عنوان نسخه روزآمد گزارش‌های قبلی، آخرین تغییرات در ساخت و توسعه مکان‌های نمایش فیلم در کشور، با همان چارچوب ارائه شده است. این گزارش توسط محمدحسین فرج با همکاری فاطمه رضایی و ابراهیم غلام‌پور آهنگر تهیه و تدوین شده است.
در گزارش حاضر آمار مربوط به سالن‌های سینماهای سراسر کشور تا شهریور 1395 ارائه شده است. این گزارش توسط معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی کشور تهیه شده است. هرچند این آمار در حال حاضر تغییراتی داشته است ولی این گزارش می‌تواند برای علاقه‌مندان این حوزه مفید باشد.

ارزیابی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری از جشنواره فجر 1396

تصویر ایران در سینمای ایران

در این پژوهش توصیفی-تحلیلی تلاش می‌شود نشان داده شود فیلم‌ های جشنواره فجر 1396 به چه تخیلی در باب کشور ایران دامن می‌زنند و فیلم‌سازان چه امیال ناخودآگاه اجتماعی درباره مسائل و وضعیت فعلی کشور دارند؟

به مناسبت نمایش فیلم «دِرب» در چهلمین جشنواره فیلم فجر

نقدی بر ساختار سینمای ایران

فیلم‌های جشنواره امسال هیچ نشانه‌ای از هویت جامعه‌ی ایران ندارند و فاقد تاریخمندی (Historicity) هستند. فیلم دِرب، تنها فیلم جشنواره است که به بخش بزرگی از جامعه ایران (‌اجتماعات غیرشهری) اختصاص دارد و اتفاق‌های آن در محله و روستا یا شهری کوچک رخ می‌دهد و نه در شهرهای بزرگ و تودرتوی سازمان‌ها و نهادهای کلان آن. از طرفی حتی یک فیلم -حتی در پس‌زمینه- نیز در جشنواره چهلم، بازنمای وضعیت بحرانی ایران در دو سال اخیر در خصوص کرونا و تبعات آن نبود و... .موارد فوق و برخی کاستی‌های دیگر، که در ساختارها و سازوکارهای سینمایی ما رسوخ کرده و بار دیگر در جشنواره چهلم نمایان شد؛ در این نوشتار مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌ است.