پیامدهای تماشای تلویزیون برای کودکان

امروز در عصری زندگی می‌کنیم که ارتباط کودک و رسانه یک نگرانی رو به‌فزونی است. حتی کودکان با سن پایین نیز روزانه استفاده زیادی از تلویزیون، گوشی‌های هوشمند، شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های ویدئویی و... دارند. باوجوداینکه چنین رسانه‌هایی می‌توانند درزمینۀ آموزش و سرگرمی مفید باشند، ممکن است به کودکان آسیب‌های غیرقابل جبرانی نیز وارد کنند. هدف این پژوهش، شناخت پیامدهای تماشای تلویزیون برای کودکان از ابعاد مختلف این پژوهش با کاربست روش کتابخانه‌ای، از منابع شناسایی‌شده به‌تناسب بحث استفاده کرده و محقق با ابزار فیش‌برداری، داده‌ها را جمع‌آوری کرده است؛ نمونه‌ها نیز به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده‌اند. بر اساس نتایج تحقیق، مهم‌ترین اتفاقی که با گسترش روزافزون رسانه‌ها، کودکان با آن مواجه هستند، هزینه فرصت ازدست‌رفتۀ کودکی است. با صرف زمان بیشتر برای تماشای تلویزیون و استفاده از نمایشگرها در اوقات فراغت، کودکان فرصت سایر فعالیت‌های پراهمیت را ازدست‌داده‌اند. فرصت تجربه‌های واقعی ارتباط با همسالان، حضور در طبیعت، شرکت دربازی‌های گروهی، کسب مهارت‌های حرکتی و... امروزه کودکی بازی‌محور به کودکی گوشی‌محور و رسانه‌محور تبدیل‌شده است؛ کودکان در این فرایند، فرصت روبه‌رو شدن با انواع تجربه‌های جسمی و اجتماعی حقیقی را ازدست‌داده‌اند. برای رفع پیامدهای منفی تماشای تلویزیون بر کودکان ضرورت هرچه بیشتر نظارت و کنترل فعالانه بر روی محتوایی که کودکان روزانه از طریق تماشای تلویزیون در معرض آن قرار دارند، بیش‌ازپیش آشکار می‌شود.