-
علیرضا فرزین
دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی -
هادی خانیکی
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی -
محمدمهدی فرقانی
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
در این تحقیق با تحلیل نظریۀ ارزش نمایشی والتر بنیامین و مؤلفههای اصلی نظریۀ ریزوماتیک ژیل دلوز، عکاسی خبری در بستر شبکههای اجتماعی بررسی شد. اهمیت و ضرورت تحقیق، بهسبب پدیدآمدن بستر جدید تکنولوژیک در فضای مجازی (شبکههای اجتماعی) در تغییر تعاریف و کارکردهای عکس خبری است. نتایج تحقیق نشان میدهند که مهمترین شاخصۀ بستر شبکۀ اجتماعی برای عکاسی خبری، ظهور مفهوم فردیت و همچنین تکثر برای ازبینبردن روایت برتر است. در این فضا، عکس عبور از ساختارها و چارچوبهای خبری را تجربه میکند و نمایشی که توسط بازتولید مکانیکی از واقعیت صورت میگیرد، بهنوعی رابطۀ مردم با مردم را تأیید میکند. در این رویکرد، عکاسی خبری به ژورنالیسم نوشتاری یا خبرگزاریها بینیاز است و رابطۀ عکس با واقعیت، صرفاً با هنر و ذهنیت عکاس در پیوند است. یافتهها نشان میدهند که عکاسی خبری پدید آمده در بستر شبکههای اجتماعی در ایران دارای روایتهای متعدد و مرکزگریزی هستند که برخلاف یک روایت واحد مسلط و ساختار درختی شکل گرفتهاند. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی براساس ارتباط نظریۀ ارزش نمایشی بنیامین و ریزوماتیک دلوز بر دادههای کتابخانهای و اینترنتی است.
لینک مقاله در فصلنامۀ انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات