بنا به دستور معاون اول رئیسجمهور و رئیس ستاد هماهنگی نقشه مهندسی فرهنگی کشور، دادههای فرهنگی کلیه مراکز فرهنگی کشور باید در اختیار مرکز رصد فرهنگی کشور قرار گیرد.
در این پژوهش پس از توضیح ادبیات نظری این مطالعه با موضوع «فرهنگ فقر و فقر فرهنگی»، در فصول مختلفی با عناوین «توزیع اجتماعی هنر: سهم مردم آسیبپذیر در دسترسی به هنر»، «برای فقرا؛ علیه فقرا: طرح مسئلۀ فقر در آثار هنری»، «هنردرمانی: هنر برای آسیبدیدگان اجتماعی»، «اقدام اجتماعی هنر برای تهیدستان» و «جمعبندی: بازنگری در سیاستهای هنر»، سعی شده نقش فرهنگ و هنر در کاهش آسیبهای اجتماعی تشریح شود. در پایان پیشنهادهایی برای کاهش آسیبهای اجتماعی از طریق گسترش فرهنگ و هنر ارائه شده است.
تکمیل پرسشنامههای موج سوم پیمایش «مصرف کالاهای فرهنگی در ایران، در فروردین و اردیبهشت 1398 انجام شد. این پیمایش با هدف سنجش رفتارهای فرهنگی مردم ایران توسط دفتر طرحهای ملی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام شد. در این پیمایش ملی ۱۵.۵۰۰ نفر از افراد بالای ۱۵ سال ساکن شهر و روستا در ۳۱ مرکز استان، ۸۵ شهر (غیر مرکز استان) و ۵۰۰ روستا مورد پرسش قرار گرفتهاند.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همانند سالهای گذشته در سالنامه 1398 نیز مهمترین آمار مربوط به فرهنگ و هنر را منتشر کرده است. این سالنامه فقط شامل اطلاعات مربوط به حوزه کاری و وظایف محوله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، فلذا آمار مندرج در این مجموعه شامل عملکرد سایر دستگاههایی که به نوعی دارای فعالیت فرهنگی هستند نمیشود.
موج سوم ارزشها و نگرشهای ایرانیان در سال 1394 طراحی و اجرا شد. این پیمایش علاوه بر سنجش اکثر مفاهیم موجود در موج دوم، برخی مفاهیم جدید را نیز در کشور مورد سنجش قرار داد.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی مهر ماه سال 1385 پژوهشی با عنوان «وضعیت هنر در ایران (۱): آشنایی با متولیان عرصه هنر (سازمانها و نهادهای فرهنگی-هنری)» به قلم ابراهیم غلامپور آهنگر منتشر کرد.
حساسیت سن کودکان باعث میشود میزان و چگونگی استفاده آنها از اینترنت و بازیهای دیجیتال اهمیت مضاعف پیدا کند. در این گزارش آمارهایی در این خصوص ارائه شده است.
این گزارش تأکید میکند که به دلیل آنچه بودجه پنهان فرهنگی مینامد و البته پراکندگی این بودجه، میزان دقیق اعتبارات در حوزه فرهنگ قابلسنجش و محاسبه نیست. نکته مهم آنکه این گزارش تأکید میکند بودجه پنهان فرهنگ، رقمی چشمگیر است.
در سال ۱۳۹۳، شورای عالی انقلاب فرهنگی متنی تحت عنوان «اصول و سیاستهای موسیقی در کشور» تدوین کرد؛ اما نخبگان و نمایندگان حوزه موسیقی بر این نظر بودند که در تدوین این سند، جامعه موسیقی نقشی نداشته است. علاوه بر این، سند رویکردی منفی به موسیقی داشته و ملاکهای تفسیری برای مجریان عرصه موسیقی ارائه کرده است. به دلیل اهمیت این سند و تأثیرگذاری چنین اسنادی بر وضعیت فرهنگ و هنر کشور مقرر شد مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری با همکاری نمایندگان عرصه موسیقی سند جدیدی تدوین کند که در نهایت در قالب کتاب حاضر منتشر شد.
نظرسنجیها نشان میدهد در دوران کرونا، تغییرات اساسی در بنیان اعتقادات دینی مردم رخ نداده است و برخی مناسک مانند دعا کردن و اهمیت خدا در زندگی بیشتر نیز شده است.
پژوهش ساماندهی فعالیتهای فرهنگی دستگاهها و نهادهای دولتی فرهنگی در سال 1384 توسط سید احمد حسینی و تحت نظارت افشار امیری انجام شده است. کارفرمای این پروژه دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
مرکز مطالعات راهبردی شورای عالی انقلاب فرهنگی در پژوهشی به تحلیل وضعیت کلان فرهنگ کشور پرداخته است. در مطلب حاضر مهمترین نکات این پژوهش آمده. این پژوهش در سال 1389 انجام شده است.
خصیصه بزرگ سینمای ایران در تصویر جهانی آن؛ سینمای کم هزینه، واقع گرایانه با قصههای جهانی و دردمندانه درباره انسان است. در این گزارش مسیر سینمای ایران در سال 1398، از گزارش میراث سال 1397 آغاز و با طرح و نقد و بررسی بررسی جریان سیاستگذاری (سیاستهای اداری و مدیریتی، اقتصادی و مالی) و برنامهریزیهای مرتبط با تولید و پخش و اکران و حضور در جشنوارههای داخلی و خارجی ادامه مییابد. همچنین جریان فیلمسازی سال 1398، از منظر تفکیک نقش نهادهای فیلمسازی در کشور گزارش و بررسی میشود و در نهایت با سخنی کوتاه پیرامون اخبار رخدادهای اعضای خانوادة سینمای کشور بسته پایان می یابد.
این پژوهش به دنبال فهم و شناخت روندهای خبری موجود در رسانههای اجتماعی در سال 1398 و تحلیل آنها جهت اتخاذ سیاستهای مناسب در سالهای آتی است. در این پژوهش، روندهای خبری مهم سال 1398 که در رسانههای اجتماعی بازتاب داشته با روش تحلیل مضمون و از طریق کدگذاری کیفی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. به همین جهت بیش از 20 رویداد مهم خبری در سال 1398 شناسایی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در این گزارش که به وضعیت مطبوعات در سال 1398 و روندهای آن در سال 1399 میپردازد، ابتدا سعی شده است مسئله اصلی مطبوعات در ایران و عللی که در ایجاد آن مسئله نقش داشتهاند تشریح و تبیین شوند؛ این کار با مرور رویدادهای سال 1398 صورت میگیرد اما از مرور صرف رویداد به تحلیل وضعیت مطبوعات میرسد. سپس مسایل اقتصادی مطبوعات بررسی میشود و نگاه سنتی به مطبوعات شرح داده میشود. در انتها نیز راهکارهایی سیاستی برای حل مسئله مطرح میشود.