جشنوارۀ فیلم فجر که با تأسی از بسیاری جشنواره‌های سینمایی مهم دنیا با انتشار فراخوان، انتخاب فیلم‌ها به‌وسیلۀ هیئت انتخاب، نمایش فیلم‌های بخش مسابقه در روزهای جشنواره و درنهایت اعلام برندگان به‌وسیلۀ هیئت داوران به سرانجام می‌رسد، اکنون پس از گذشت بیش از سه دهۀ دیگر کودکی نابالغ و نیازمند آزمون و خطا نیست، بلکه پیشینه‌ای مشخص و قابل‌بررسی دارد که اثرات فراواتی بر سینمای ایران و ریل‌گذاری فرهنگی در ایران داشته است. اثراتی که تنها یک تحلیل علمی، بی‌طرفانه و دقیق می‌تواند نقاط ضعف و قوت آن را بیابد و در راستای اصلاح آن گام بردارد. گزارش راهبردی حاضر می‌کوشد ضمن پاسخ‌گویی به پرسش‌های ذیل، نقش جشنوارۀ فیلم فجر را در سینمای ایران با این شیوۀ برگزاری موردبررسی قرار دهد و برای بهبود ساختار سینمای ایران پیشنهادهایی ارائه کند.
- آیا جشنوارۀ فیلم فجر با شیوۀ برگزاری کنونی در راستای توسعۀ سینمای ایران است؟
- آیا جشنواره‌های سینمایی در مقایسه با جشن‌های سینمایی مثل اسکار، نیازهای سینمای ایران را برطرف می‌کنند؟
- آیا اجرای جشنوارۀ سینمایی در پایان سال بر اکران فیلم‌ها تأثیرگذار است؟