-
محمدصادق خیاطیان
-
محمداحسان زندی
ظرفیت نوآوری، عنصر کلیدی تداوم نوآوری و رشد و بقا در بنگاه‌ها است. باوجود مطالعات گسترده پیرامون ظرفیت نوآوری، توافق نظر چندانی بر مؤلفه‌های این مفهوم وجود ندارد. شناخت دقیق مؤلفه‌های ظرفیت نوآوری به دلیل اهمیت آن در دستیابی به عملکرد بالاتر در نوآوری ضروری است.
پژوهش حاضر باهدف شناسایی و تبیین مؤلفه‌های مفهوم ظرفیت نوآوری با استفاده از روش فراترکیب انجام‌شده است. بدین منظور، مرور نظام‌مند پیشینه پژوهش برای احصا ابعاد مشترک پژوهش‌های پیشین انجام شد و با انتخاب 31 پژوهش باکیفیت در حوزه موردمطالعه، 33 کد، 14 مفهوم و 4 مؤلفه ظرفیت نوآوری شناسایی و برچسب‌گذاری شد.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مؤلفه‌های فنی و فناورانه، انسانی، محیطی و زمینه‌ای و سازمانی در بهبود ظرفیت نوآوری مؤثر هستند. تحقق مؤلفه فنی و فناورانه از طریق تقویت تحقیق و توسعه و فناوری اطلاعات و ارتباطات ممکن است. مؤلفه انسانی با بهبود یادگیری، فرهنگ و کیفیت سرمایه انسانی تحقق می‌یابد.
بهبود مؤلفه محیطی و زمینه‌ای با بهبود فضای کلان اقتصادی‌اجتماعی، وضعیت رقابت و بازار و دسترسی به امکانات شهری ممکن است. همچنین، مؤلفه سازمانی ظرفیت نوآوری از طریق همکاری، شبکه‌سازی، مدیریت دانش، تخصیص منابع مالی، کارآفرینی، بهبود عملکرد کلی سازمان و عملکرد مدیران سازمانی تحقق می‌یابد.