سازمان‌ها برای اینکه موفق باشند، نیاز دارند که کارکنانشان احساس پیوستگی و پیشرفت کنند. کووید-19 موجب شد که شرایط کاری در جهان تغییر کند و به‌نظرمی‌رسد دیگر بازگشت به دوران قبل از کرونا امکان‌پذیر نباشد. مدل‌های کار ترکیبی جدید نیاز به تدقیق دارد و نیاز است که در مورد تجربیات کار کارکنان و رویکردهای ساختن فرهنگ سازمانی بازاندیشی شود.
مؤسسۀ ترنر برای انجام این کار دیدگاه‌های 38هزار نفر از کارکنان، رهبرها، متخصصین منابع انسانی و مدیران اجرایی از 21 کشور از سراسر جهان را مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان داد که واگذاری بزرگ تازه آغاز شده است. اکثریت کارمندان راه درازی دارند تا جنبه‌های آسیب‌دیدۀ فرهنگ محل کارشان را بهبود بدهند و این آسان نخواهد بود. اگرچه باتوجه‌به داده‌ها دلایل زیادی برای امیدواری جهت عبور از این راه وجود دارد.
تغییرات در حوزه‌های آهنربای استعداد
هر ساله این مؤسسه تغییرات در شش مؤلفۀ اصلی فرهنگ سازمانی که تعیین‌کنندۀ تصمیمات کارمندان برای پیوستن، درگیر شدن و باقی ماندن در هر محل کاری است را اندازه‌گیری می‌کند. به‌دلیل قدرت این مؤلفه‌ها برای جذب و ارتباط مردم با تیم‌شان و سازمان‌ها به آن‌ها آهنرباهای استعداد می‌گویند:
- احساس هدفمندی کارکنان: 55درصد، 14درصد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
- احساس فرصت کارکنان: 48درصد، 16درصد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
- احساس موفقیت کارکنان: 51درصد، 15درصد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
- احساس قدردانی کارکنان: 52درصد، 10درصد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
- احساس رفاه کارکنان: 59درصد، 6درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
- احساس رهبری کارکنان: 52درصد، 8درصد نسبت به سال قبل کاهش داشته است.
شکل 1: نمره‌های آهنربای استعداد، تغییرات سال به سال
وضعیت اخیر شش مولفۀ اصلی که موفقیت فرهنگ‌ها را تعریف می‌کند.