سنت نمایشی ایران، مرهون گونههای نمایشی بومی مانند نقالی و عروسکگردانیهاست، اما نمایشهای مذهبی نیز جنبهای ژرف و پرمعنا را به این سنت افزودهاند. تعزیه که در آن واقعه کربلا نمایش داده میشود، نقش جالبتوجهی در تعالی هنر نمایش داشته، اما در حال حاضر، سبکی از هنر نمایش رواج پیداکرده که گاهی حاوی عناصر ناموزون بافرهنگ ایرانی و اسلامی است. ازاینرو دغدغههایی در جهت استحاله فرهنگی پدید آورده که نیازمند توجه سیاستگذاران و مدیران اجرایی بخش فرهنگ است. در بررسی نظام مسائل هنرهای نمایشی، کمتر اولویت داشتن هنر تئاتر و نمایش در بدنه و ساختار فرهنگی کشور و کمبود سالنهای استاندارد نمایشی، کمتوجهی به نحوه بهکارگیری نیروهای تربیتیافته در این رشته هنری، اعطاء مجوز و نمایش آثاری که کمتر سنخیتی بافرهنگ بومی و دینی جامعه دارند، عمده مشکلات و چالشهای این حوزه است.