در چند سال اخیر برگزاری حراج تهران به عنوان بزرگترین بازار فروش آثار هنرهای تجسمی همراه با حاشیههای متعددی بوده است. این حراج از خرداد 1391 آغاز شد و در دی 1400 نیز آخرین دوره آن برگزار شده است. در نمودار زیر میزان فروش این حراج در طی این 10 سال مقایسه شده است.
این پایان نامه با عنوان اعتیاد و انگیزههای گرایش به سوءمصرف مواد در میان هنرمندان عصر پهلوی (مورد مطالعه: پنج هنرمند عرصه موسیقی) در سال 1394 توسط سولماز پیکانپور شهرضایی در دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران، گروه مطالعات جوانان، با راهنمایی دکتر علیرضا محسنی تبریزی و مشاورۀ دکتر ضیاء هاشمی در مقطع کارشناسی ارشد دفاع شده است.
گزارش مجموع سرمایهگذاری بخش خصوصی در صنعت انیمیشن ایران در استانهای مختلف 1390 تا 1397 در سایت نمافر منتشر شده است. سرمایهگذاریهای بخش خصوصی در صنعت انیمیشن بسیار جزئی است که آن هم عمدتاً در تهران صورت میگیرد.
ایرانیها در سال ۹۸ به فیلم کمدی بسیار بیشتر از سایر فیلمها روی خوش نشان دادند. فیلمهای کمدی در این سال بیش از ۱۲ میلیون بازدیدکننده داشت که نزدیک به نیمی از مخاطبان سینما در ایران است. فیلمهای اجتماعی با نزدیک به ۹ میلیون تماشاچی در رده بعدی قرار گرفتهاند. اینفوگرافی پرطرفدارترین ژانرهای سینمای ایران در سال 1398 برگرفته از سایت نمافر است.
وبسایت دیجیکالا به عنوان پرکاربرترین پلتفرم فروش آنلاین در ایران، گزارش جامعی از عملکرد خود در سالهای 1398 و 1399 منتشر کرده است. بخشی از این گزارش به آمار پرفروشترین کتابها و آلبومهای موسیقی در این وبسایت اختصاص دارد.
این گزارش به رویدادها و دگرگونیهای تئاتر ایران (سیاستگذاری و اجرای آن) در دورۀ یکسالۀ 1398 میپردازد، گرچه به دلیل گسترش بیماری کووید 19 و تأثیر بنیادینش بر شرایط تئاتر، بهناچار وضعیت تئاتر تا میانۀ سال 1399 نیز بررسی شده است. این گزارش توسط رضا کوچکزاده نوشته شده است.
در دو سال اخیر به دلیل همهگیری کرونا سینماها و سایر سالنهای فرهنگی-هنری شاهد تعطیلیهای مستمر و کاهش حضور تماشاگران بودند؛ ولی آمارها نشان میدهد در دو ماه اخیر با اجرای واکسیناسیون گسترده و بازگشایی سینماها مجددا رونق به آنها بازگشته است. اینفوگرافی زیر مقایسهای دارد میان آمار سینمای ایران در 7 ماه اول سال 1400 با آبان و آذر همان سال.
طبق نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا)، متوسط میزان تماشای ماهواره بعد از عضویت در فیلیمو در میان کاربران این سامانه کاهش داشته است. بر اساس این افکارسنجی در یادداشت حاضر به این مسئله پرداخته شده که VODهای ایرانی چگونه میتوانند در کاهش تماشای ماهواره مفید باشند و سیاستگذاری و نظارت بر VODها بهتر است بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد یا صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران؟
گلچینی از آمار فعالیتهای فرهنگی 19 نهاد زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ازجمله سه معاونت امور فرهنگی، هنری و مطبوعاتی و سازمانهای وابسته در این سالنامه منتشر شده است. هدف اصلی از انتشار سالنامه آماری «فرهنگ و هنر» انعکاس حرکت و قدمهای فرهنگی است
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی مهر ماه سال 1385 پژوهشی با عنوان «وضعیت هنر در ایران (۱): آشنایی با متولیان عرصه هنر (سازمانها و نهادهای فرهنگی-هنری)» به قلم ابراهیم غلامپور آهنگر منتشر کرد.
در سال ۱۳۹۳، شورای عالی انقلاب فرهنگی متنی تحت عنوان «اصول و سیاستهای موسیقی در کشور» تدوین کرد؛ اما نخبگان و نمایندگان حوزه موسیقی بر این نظر بودند که در تدوین این سند، جامعه موسیقی نقشی نداشته است. علاوه بر این، سند رویکردی منفی به موسیقی داشته و ملاکهای تفسیری برای مجریان عرصه موسیقی ارائه کرده است. به دلیل اهمیت این سند و تأثیرگذاری چنین اسنادی بر وضعیت فرهنگ و هنر کشور مقرر شد مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری با همکاری نمایندگان عرصه موسیقی سند جدیدی تدوین کند که در نهایت در قالب کتاب حاضر منتشر شد.
خصیصه بزرگ سینمای ایران در تصویر جهانی آن؛ سینمای کم هزینه، واقع گرایانه با قصههای جهانی و دردمندانه درباره انسان است. در این گزارش مسیر سینمای ایران در سال 1398، از گزارش میراث سال 1397 آغاز و با طرح و نقد و بررسی بررسی جریان سیاستگذاری (سیاستهای اداری و مدیریتی، اقتصادی و مالی) و برنامهریزیهای مرتبط با تولید و پخش و اکران و حضور در جشنوارههای داخلی و خارجی ادامه مییابد. همچنین جریان فیلمسازی سال 1398، از منظر تفکیک نقش نهادهای فیلمسازی در کشور گزارش و بررسی میشود و در نهایت با سخنی کوتاه پیرامون اخبار رخدادهای اعضای خانوادة سینمای کشور بسته پایان می یابد.
در گزارش حاضر ابتدا وضعیت موجود موسیقی ایران در سال 1398 توصیف شده و در ادامه دو رویداد مهم مرتبط با موسیقی در این سال (حواشی پیرامون قانون اخذ مالیات از اجراهای صحنهای و همخوانی آهنگ ساسی مانکن در مدارس) تشریح شده است. به نظر میرسد این دو رویداد گویای وضعیت موسیقی کشور از نظر اقتصادی، فرهنگی و وضعیت نهادهای سیاستگذاری و متولی است. بر اساس این گزارش موانع بوروکراتیک با ضعفهای مترتب بر ساختار، بودجه و تخصص در دفتر موسیقی به شکل موانعی برای تغییر وضعیت موجود موسیقی هویدا میشود و این دلایل، در پیوند با محدودیتهای ایجادشدهی رسمی در بستر ایدئولوژیک، موجب زوال موسیقی ایرانی در بخش میراثی و فرهنگی میشود. در بخش پایانی این گزارش، روندهای آینده بر اساس وضعیت کنونی توصیف شده است.