سینمای ایران، مخاطب و نیازهای فردی و اجتماعی

چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناخت رابطۀ نیازهای فردی و اجتماعی مخاطب سینمای ایران با میزان استفادۀ او از این سینما انجام شده است. روش این پژوهش، پیمایش بوده است که سعی دارد براساس نظریه‌ها و مفاهیم مرتبط با مخاطب فعال و استفاده و رضامندی، به این سؤال اساسی پاسخ دهد که چه رابطه‌ای بین استفاده از سینما برای رفع نیازهای فردی و اجتماعی و میزان استفاده از سینما وجود دارد؟ جامعۀ آماری مخاطبان سینما در شهر تهران در سال 1390 هستند و تعداد 400نفر حجم نمونه را تشکیل می‌دهند. نتایج حاصله حکایت از این دارد که مخاطبان چون پاسخ نیازهای فردی و اجتماعی خود را در سینمای ایران نیافته‌اند از این سینما برای رفع این نیازها استفادۀ اندکی می‌کنند؛ به جز در مواردی که استفادۀ ایشان از سینما نه محتوایی که فراگردی بوده است و نهایت اینکه وضعیت مخاطب سینمای ایران، بیشتر رویگردانی است تا استفاده.

لینک مقاله در فصلنامۀ علوم اجتماعی